Bir Tek Sen

İnsan seviyor ve değer veriyor, sen ben değil BİZ oluyor. Fakat bir gün geliyor, anlamsız bir nedenden dolayı sevdiğini kaybediyor, yok yok kaybetmiyor da sevdiğinin değeri kalmıyor artık gözünde, ona verdiği değer boşmuş, anlıyor.

İşte o anda yazılmış şiir gibi.

Ne fareder ki benliğimi aldığın yetmezmiş gibi dünyamı da aldın elimden.

Bir düşüncem var, bunu hayat felsefem yapmak istedim, bir haylı da becerdim sanırım. Hiç kimseyi kendimden çok sevmemeye gayret ediyorum, en çok kendimi seviyorum.

Mesela eşimi,çocuklarımı yüzde 99, ...........annemi, babamı,yüzde 99, ...........dostumu yüzde 99, ...........arkadaşlarımı yüzde 90, ...........insanları yüzde 80, ...........hayvanları yüzde 75, ...........düşmanımı(yok aslında ya)yüzde 50. . . ..........kendimi, YÜZDE YÜZ.

Tebrikler sevgili dost, yüreğine sağlık.

Adı dağlara verilen ve bir ömür gibi içinden gelip geçilen ovaların dili olsa söyler miydi içimizin yoksul düşlerini... Bir yaşam resitalinden sızan hüzün boyaları gibi asil ve dingin girdaplarda o kaygılı düşüncelerimiz şiir olur, oldukça da yine döner dolaşır ve gelir bizi bulur... Tebriklerimle.👍

Ne farkım var ki şimdi.. Yaşayan bir ölüden. Yaşayan Bir Tek SEN...

👍👍👍 harika

👍güzel duygular güzel şiir tewbrikler...👍

"içtiğim su sensin/sönsün isterim/ içimdeki yangınım/ sönermi sence.." sönmez elbette, içtiğin su içindeki yangının sebebi olunca.. bütünüyle sevdanın gözü olan şiirinize tebriklerim..