Bir Temmuz Sabahı

şehrin ışıkları sönerken birer birer
"hadi kalk" dedi kuşlar
yosun kokan bir temmuz sabahı

"miskinleşme" dedi çiseleyen yağmur
ıslak eliyle, saçlarımı okşadı

ve durgun akıyordu nehir
bir serinlik yüzümü yaladı
sonra
kirden arındı şehir

insanlar geçiyordu düşünceli
telaşlı insanlar
beni farketmediler

az ötede bir genç tedirgindi
mırıldanarak saatine baktı
bir of çekti
birkaç dakika sonra
genç kız göründü
mutluydular

simitçi de mutluydu

önümden geçen japon kız güldü:
"günaydın" dedi
güldüm:
"günaydın" dedim

ben de mutlu oldum