Bir Tereddüdün Yalnızlığı

BİR TEREDDÜDÜN YALNIZLIĞI

gün düşüyor suya
gizlendiği yerden çıkıyor şehir
suyun rengi değişiyor
griden siyaha
karanlık çiçekleri gibi
ışık ışık renk senfonisi
az sonra ay çıkıyor
suda kıpırtılar
geceyi kilitleyen aşk
kayıp bence
bir günahı saklar gibi
siyah bir boşluk
sınıyorum kendimi
aşk kapımı çalmayacak
ben bir müebbedim
aşk bende
pişmanlıklarla dolu
gecenin koynuna suya dalıyorum
bir tereddüdün sancısı
dudaklarım tuzlu ...


Mustafa kaya / Çengelköy
07.02.2011