Bir Tutam Gelincikti

yol kısaldı
daraldı o çıkmaz sokak
adımlar ağırlaştı



çürük yorgunluklar kaldı
göz ucuyla bakılan pencereden
ahşap saatler vurdu akşamın böğrüne tırmalar gibi ömrü


pasif direniştir
aynaya bakakaldığında çöken avurtlarını aldatan zamana söylenen ezgiler
ihtilal uzak artık


kudretin yok sol avucunu sıkmaya
ve direnmeye


yıkık hikayesin şimdi
şehirler bombalanırken
viran defterlere yazılan


kim için kazılıyor o çukurlar
hangi masal dolduruyor içini
imlası bozuk tümsekleri yükseltiyor kürekler neden


neden böyle çabuk gömülüyor
umut ve ten


bir tutam gelincikti oysa
o toprak
çocuk şuruplarını renklendiren ...