Bir Ümit Yakalayacak Zamanı

Sessiz bir akşam çöktü yokluğunda.
Can buluyor cümleler,
Aşka dair.
Büyüyor şiirler dilimin ucunda.

Bir ümit ki zamanı kaybetmiş.
Buz kesmiş soğuğunda,
Veda ikliminin...
Günler kısa desen de artık.
Çok uzak sabahlar.
Uzak...
Huzura atıyorsa tik taklar.

Yavaş yavaş sönüyor yıldızlar.
Senden habersiz.
Dinle bak ne çalıyorlar.
Bir melodi, nefessiz..
Unutuluyor ne varsa sana dair...
Bir ümit ki seni kaybetmiş,
Senden habersiz...

Yaşayabildiğin kadardır hayat.
Yaşadığın kadar değil.
Hakkıyla yaşamak var.
Varlığın hayat değil...

Dolacak dünyana sesim.
Teninde gezinecek bir nefes.
Sen vereceksin nefesini,
Bana armağan.
Esecek bir rüzgar gibi.
Esecek başımda...

Sinecek kokun tenime...
Şahidimiz ay olacak.
Belki ay yine dertli duracak.
Kanlı bakacak yine gözlerin.

Bir nefes bize merhem olacak...
Gezecek kucağında mısralarım.
Her köşesinde teninin,
Bir şiir can bulacak.
Issız limanlarından,
Dertler demir alacak.
Rüzgar bizden taraf olacak artık.

Bir ümit yakalayacak belki de zamanı...