Bir Umut Var

geçen gün çarşıda gezerken
aklım başımdan gitti sandım
hayalmi gerçekmi fark etmeden
yanı başımdaydın bir an sen

dönyaları verseler inanki bana
değiştirmem asla o gördüğüm ana
ansızı sağyanıma bir sancı vurdu
oysa gördüğüm serapmış anladım oan

ne kadar mutlu olmuştum
sen bulduğuma inanamıyordum
günü geceyi unutmuştum oysa
ne yazıkki yine yanıldığımı anladım

sevdamız yalanmıydı döşündüğümde
sen beni çoktan unutmuşsun belkide
istanbul ismi söylendiğinde ölürüm
bir umut var içimde belki seni görürüm

çıkmayan candan umut kesilmez
beklediğim için ömrüm eksilmez
ayrılık belasını çekmeyen bilmez
döşenin güz yaşları dinmek bilmez

söylemenin ne faydası varki bana
anlamadım niye inandım sana
gençliğimi çevirdin kara ziindana
kalbim senin için çarpıyor anlasana

zalimler ne anlar aşkı sevdayı
benimsemişler ot misali yaşamayı
har vurup harman savurmayı
insanların sevdasıyla guruyla oynamayı