Bir Varmış Zaman Bir Yokmuş Zaman

güzel birgün
huzurlu saatler
ilmik ilmik geçen dakikalar
inatçı gölge misali izleyen saliseler

ne nankör şeysin sen
gülerken sevdalandığım
ağlarken yas bağladığım
ama herikisini de özlemle andığım
sevimli, başına buyruk, tıknaz zaman

kuytu köşelerde kaldıkça geçmez zannedilen
boynuna yuları geçirilen sevgili misali
kuvvet gösterisi boyutunda
derin hazlar hissettiren
ama birden
rüzgar ters esince
çığlık attıran
efkar bastıran
kahredilen
acımasızca katledilen
arkasından sövgüler düzülen
kahpe zaman

görünürde saydam
koltuğunun altına alındığında efelenen
önünde selam durulası saygınlığı olan
ama elden kaçtığında
geride yalnızca şapkası kalan
ona bakılıp içlenilen
varla yok arası huzursuzluğun burukluğunda
kadeh tokuşturup
kaçtığına üzülünen
beyhude zaman

sen varsan
dokunulduğunda tene değersen
bilki huzurlusun
o içinde akıyor çünkü

eğer yoksan
yerinde yeller esiyorsa
bilki mecnunsun
ilahi zaman
ne hallere koydun
yerle yeksan ettin

bir varmış zaman
bir yokmuş zaman