Bir Vesile

Gizemli sularında gezindim
Bir anka kuşu yüreğim
Yıldızsız çöl gecesinde
En yüksek kum tepesindeyim.
Öyle büyüdüm, öyle büyüdüm ki sevdiğim
Kum taneleri kadar çoğaldı sevgim.

Orman, dağ, tepe
Adım adım büyüdü şükrüm.
Canlı cansız ne varsa bildim;
Her biri birer alem
Birer işaret
Rabbimin en güzel kelamıydı
Açıp okumak
Temiz bir gönüle doğmaktı.

Evet ,o büyük ışık
Ta yüreğim dayanmış;
Ne güneş, ne yıldız
Hiçbiri içime yansıyan değil
Onları var eden Rab ki
Anladım en güzel olanı
Nasıl sevmek için bir sebep gerekse
Allah'ı sevmek için bir sebep olur
Bu sevecen yüreğe.

Yeşil vadi, saraylar,
Ve huriler değil hedef:
Bunca yokluk içinde var eden
Bir hiçken insanı yaratanı sevmek;
Başka bir sevgidir bu
Yüzbin defa Hamd etse dilim
Hakkını veremem
Beni var edenin.

Nasıl bir körlük bu,
Uçan böçeğe
Yerden biten her nesneye
Altına ve gümüşe
Güzel olan kadına, erkeğe
Methiler düzerken, yalnız
Girift söz öbeklerinden
Anıtlar dikerken nefsine
Her şeyi var eden
Bir Allah demeye
Dilimiz varmaz
Neden.

Olsun duygular inceden ince
Bir güllü severken kanar ellerim
Bıkmadım
________darılmadım
___________________gülüm
Varsın senle yansın gönlüm.
Elbet güzeli Yaratan
Rabbimi anmaya
Vesilesin;
Allah'ü ekber der,
Aşkla yürürüm.

(Haziran 2010 İstanbul)