Bir Yanılgı Destanı

yine bir gergin akşam çöktü umutlarıma

çırpınır parçalar göğsünü bir iki yıldız için


öylesine boşlukta dayanaksız ümitsiz

sırtında koca bir dağla

kalakalmak ne kadar zor

bilir misin ?


başımda yine duman,

sislerin içinden boşaldı uçurumlar

her adım bir depremle sarsılıyor

her hücremde kederler yeniden diriliyor


açmış ellerini seriyor sıcak fettan ışıklar

birbirine dayanmış cefa, keder, elem ile acılar


sarıyor bedenimizi ufak ufak bulutlar

oturdu yanımıza bir yalnız adam


parlıyordu gözleri azıcık bir ışıktan

lafı derinden ta damardan geliyordu

dünyayı toparlayıp içine çekiyordu

bir kadeh bir kadeh daha devirdi içimizden


kör kütük geçmiştik kendimizden

anladık anladı bu adam halimizden


içmedi bir yudum rakımızdan

kopartmadı yırtmadı derimizden

içimiz bir ısındı bir ısındı ki

damla damla konyaktı akıyordu

önümüzde bahsettiği sandıktan


Berrak pınarı doldum duruca akıyorum

İşte bu yeşil fesim hak dedi takıyorum


sandık ki yeni bu adam hele daha alışır

ayrılmaz bu buluttan elbet bize karışır

belki de uçan halı yıldızlara ulaşır


üstümüze sanki Kuran okudu durdu

biz dinlerken dolarla canımıza okudu


gözlerimiz gördü dağlar fare doğurdu

bağrımıza kor ateş alev alev oturdu


yedi yeşil başlı ejderha kurdu kulelerden

kanayan her bir taşı tıkıldı şüphelerden


gözü yaşlı başörtüsü bağrına bastı

kurtardı esaretten sonra baltayı astı


yıllar sonra ayıldık birkaç kişi bu aşka

meğer onun içi bambaşka!

anladık dost başka şeytan başka


çiğne çiğne dep dep bir iyice dört duvarları

çevir döndür at ırmağa uyuşuk davarları

boza pişir ne güzel mazlumun tepesinde


hak savrulur cömertçe devletin yelkeninde

inen her bir zulüm sana kahraman değerinde


uçtu semaya kalkan eller şimdi mahşer yerinde

yerin üstü rezalet altı bizim oldu artık bu devirde

01/02/2020 yağmur…

01 Şubat 2020 222 şiiri var.
Yorumlar