Bir Yaprak Düşüyor

Bir yaprak düşüyor 

Çocukken avuçlarıma 

Kuru,kızıl yalnızlıktan 

Küçük mutluluklar doğuruyor

Her biri şaşkın 

Gözlerimdeki dingin sularda 

Yansıyorum bakanlara 

Bir yaprak düşüyor 

Büyümüş avuçlarıma 

Sanki hiçmiş gibi bakıyorum 

Oysa bilemedim sevgiyi 

Aklım yaşamdan ayrı kalmış 

Yağan her acıdan

Coşmak üzere gözlerimdeki sular 

Bir yaprak düşüyor 

Nasırlaşmış, küçülmüş avuçlarıma 

Bir titreyiş var taa içimden 

Tıpkı yaprak gibi yalnızım 

Ve gözlerimden akan suların 

Yanaklarda oluşturduğu deltalardayım

Aşk , çocukluk, zaman...

Şimdi bir sevgili gibi 

Hissediyorum avuçlarımı 

Akan son damlanın ardından 

Kapanıyor gözlerim yavaş yavaş 

Tatlı bir inat 

Ve büyümüş tebessümlerle beraber