Bir Yorgun Sözcüğüm

Bir yorgun sözcüğüm gönüllerde aciz düştüğüm

Açılmaz kapıların önlerinde sürgün yaşadığım

Çıkmaz sokaklardayım çıkmaz yollarım açılır mı?

Açan olur mu bilmem kapısını bana kim bilir

Gider yorgunluğum sürgün yaşamışlığım o zaman

Çalıyorum sizlerin kapısını açın kapınızı

Kibirli bir yalnızlıkla baş başa kalmayın

Açık olmayan yüreklilikle sarılmayı etmeyin boykot

Açan olur mu bilmem kapısını bana kim bilir

Gider yorgunluğum sürgün yaşamışlığım o zaman

Her kapalı kapıda kalışımın ucu bana dokunuyor

Reşit değil misiniz yoksa kapıları sizler açmaya

Göndereyim arkadaşım Reşit’i sizlere hemen

Açan olur mu bilmem kapısını bana kim bilir

Gider yorgunluğum sürgün yaşamışlığım o zaman

Gölgesiz yollarda nasıl geziyorsunuz

İçinizde ukde kalan nedir söyleyin

Birilerine gönlümüzle ait değil miyiz ki

Ayrı ayrı yaşıyoruz tek başına mutsuz

Açan olur mu bilmem kapısını bana kim bilir

Gider yorgunluğum sürgün yaşamışlığım o zaman

Hiç mi acıkmazsınız sarılmalara susuzluk kadar

Pencerelerin yalayan yalnızlık sizlere çarparken

Bir köşede aciz sıkışırken hiç mi aklınıza gelmez

Yalnızlık ki saldıran yaralayan bu haliyle

Açan olur mu bilmem kapısını bana kim bilir

Gider yorgunluğum sürgün yaşamışlığım o zaman