Bir Yudum Yalan...

Güneşin doğmadığı gün seveceksin beni biliyorum.
Ay'ın geceyi aydınlatmadığı zaman düşüneceksin
Dünya'nın durduğu an hatırlayacaksın gözlerimi.
Beni anlamayacaksın hiçbir zaman yani ...

Oysa ben seni ...

Her gün doğumunda seviyorum deli deli.
Ay'ı kazıyorum hafızalarıma sen ile doldurup
Dünyanın döndüğü her saniye her an ;
Düşünüyorum dipsiz derin gözlerini ...

Esen rüzgara hesap soruyorum kokunu getirmedi diye.
Açan çiçeğe sataşıyorum güzelliği sana yakın diye,
Fırtınalara gömüyorum sevda yüklü yüreğimi.
Çarmaha geriyorum nefesi nefesine değmiş ruhumu...

Hatırlıyorum ;

Ne de güzel gülerdi gözlerin ğözlerime değdiğinde
İçimi ısıtırdı sarılmaların sımsıkı sımsıcak.
Yağmurları seyrederdik sevişmelerimizden sonra,
Beni sevdiğini söylerdin defalarca ... yalanmış ...

Yalan ...
Hiç yalan yok demiştin halbuki o bile yalanmış ...

Güz güneşinde kavurdum tenimi sen cezamı çekerken
Yaz ayazlarında soğuttum senin için yanan yüreğimi.
Söz denizlerinde boğdum umutlarımın hepsini .
Söz veremem gözlerimden düşen dünyanın akıbetini ...

İçimde Sızlıyor esaretim ;

Mahkumum gözlerinin zindanlarında müebbet.
Cezam idamdır aldatan dokunşalrdan kalan...
Kırmışsın bile kalemimi aklında yargıladığın mahkemede
Esir aldığın yüreğimi bırak artık daha çok acıtmadan...

Ve unut gözlerimi, içinde sen sakladığım.
Ve unuttuğun umutları da yak yüreğim ile ...
Ve unut unuta bildiğin tüm ateşli sevişmeleri ...
Ve beni de unutulmuşluklarına ekle...