Bırak Ben Anlatayım...

bırak da seni sana ben anlatayım...

Adın; gücün ve kuvvetin simgesi
kim yakıştırdı sana böyle güzelini
sorsalar ismini seni tanımadan da
söylememek bilmemek günah gibi...
kulağıma gelen tek tılsımlı sözcük
tekrarladıkça içimden içimden
sen oldun ilk seslenişimde ki herkes
ezberledim ismini
unutmam son sözlerimi.



ellerin...
yüreğime açılan kapının kırılmaz kilidi
alma eline kır çiçeği ki
kendinden güzel ellerde üzülmesin

sen aç semaya ellerini
dursun insanlığın kötü gidişi
dursundünyam
tutarsan başkasının ellerini




gülüşlerin...
gülüşlerini anlatabilsem ah keşke...



ve,
aşkımdaki mateme inatyemyeşil gözlerin
bu kadarı da fazla ama dedirten
düşündükçe boğuldukça yeşilinde
satır aralarımı soğutan gözlerin

başlamadan biten uykularımın
gecenin tıka basa dolu boşluklarının
tek sebebi gözlerin
beni yakmaya kıvılcım oldu

sen baktıkça(umursamaz da olsa)
delicesine inen ince sızı göğsüme
fay hattı olur kalır enkazım geride...


bırak seni sana ben anlatayım...