Bırak Beyaz Kalsın Aşk

bırak !
biliyorum...aşksızlığa bu alışkanlık...
şiirler düşlerine yetmiyor artık
her şarkı başka bir ses
her ses illa aşk...
ellerin uzak bir mevsim
gidipte dönülmeyen çizgiler var avuçlarında
zoraki gülümseme dudaklarında
bırak !
beyaz kalsın bari aşk
.........................bembeyaz...



son sözlerini
son bakışını
ve son öpüşünü sakla
bakarsın lazım olur anılar
dönüp arkana baktığında...


bırak !
karışma bana
sen değilsin nefesimdeki sevda
yataklarda sahte özlem lekesi
bırak !
beyaz kalsın aşk, beyaz aklımda...


hani,
giderken unuttuğum o kırmızı gül var ya
bildik masalımızı anlatsın sana
her aşk hayattan bir prova
hatta
derin çizgiler belkide alnının ortasında...



bırak !
dokunma yarama...
adın yenilmezlikti sevdamda
ayakta tutardı beni varlığın ...aşk olmasada...
ikimiz aynı sevdaya sığabilirdik aslında
paylaşarak acılarımızı
yağmur olup yağabilirdik toprağa...




ben büyüdüm
sesimin ıslağıyla konuştum
duydum...
en az çiçeğin hüznü kadar hüzünlüydüm...
bir rüyaydı gördüğüm...
bırak !
"beyaz kalsın aşk" diyordum rüyamda...
bırak allah aşkına
uyandırma...
uyandırma...