Bırak Ömrüm Uzaklarda Azalsın

Bir şafak vakti ruhumu yokladım
Yüreğimi temizledim pakladım
Şiirlerimi dağlara sakladım
Bırak sözüm sözlerden ırak kalsın

Bırak ömrüm uzaklarda azalsın




Önce resimlerim sararıp soldu
Gün ağarırken suretim kayboldu
Mazi kül oldu avucuma doldu
Bırak yüzüm yüzlerden ırak kalsın

Bırak ömrüm uzaklarda azalsın




Rüyamda tüm dağlara ayak bastım
Ruhumu her köşe başına astım
Yıllara değil yollaradır kastım
Bırak izim izlerden ırak kalsın

Bırak ömrüm uzaklarda azalsın




Baktığım ufuklar bir bir sarardı
Tutuldu güneşim göğüm karardı
Gözyaşımla dolu her dağın ardı
Bırak gözüm gözlerden ırak kalsın

Bırak ömrüm uzaklarda azalsın




Kırıldı gönlümün en ince teli
Hala türkümü söyler sabah yeli
Dokundu ruhuma maveranın eli
Bırak sazım sazlardan ırak kalsın

Bırak ömrüm uzaklarda azalsın