Bırakarak

birgün gideceğim ama seni bırakmayarak
bir yalnızlığım değişmeyecek
gece uykusuzluklarımda açmayacaksın
güne küs gece çiçekleri gibi
açmayacaksın bir daha beynimin ortasında...
seni sevmek en büyük yalnızlığım olsa da
çoğaltacağım yalnızlığımı
ne kendimi ne seni bırakarak
bir öğle ortası günlük ve durağan
bir yürüyüşün amaçsız kaderine