Bırakıp Gitme Anne...
Büyüyorum...
İstemesem de...
Gerçekleri gördükçe...
Kundakta bebeğin olmak istiyorum...
Anne durdur zamanı..
Tutamıyorum...
Al beni kucağına hadi...
Bağrına bas eskisi gibi...
/Ne olur büyütme beni../
Severken hep beni...
Büyüyecek okullu olacak kızım diyordun...
Okulum bitiyor bile...
Ömürler geçiyor anne...
Beyaz gelinlik sana ne yakışır...
Bahtın inşallah açıktır...
Diyorsun ya anne titreyen sesinle...
Sonra...
O soğuk cümleler dökülüyor dilinden...
/Onları gördükten sonra...
Ne işim var Dünyada...
Bana da gelir sıra...
Kaparım gözlerimi hayata.../
Varsın okulum bitmesin..
Beyaz gelinlik giyilmesin...
Gözlerimden yaşlar süzülmesin...
Ayrılık anmasın dilin...
Kâbus gibi anne...
Kor düşürme yüreğime...
Yeter artık söyleme...
Korkuyorum anne!
/Kanadının altından ayırma beni!/
Büyüdün artık deme...
Ben hazır değilim sensizliğe...
Seni çok seviyorum anne...
Beni bırakıp gitme...
güzeldi gerçekten anaların ellerinden öüpülür
tebrik ederım bayan eleştırmen bunu bende beğendım tebrikler yüreqıne saglık...
çok bir şiir olmuş,tbrk..
esin şiirlerini zevkle okuyorum kalemin daim olsun....👍😙
.................... biliyorum zopayı hakediyorum ama benide anlayın artıkın bekarlıkla mücadelede zor günler geçiriyorum dayanacak güç ve takati kendimde hissetmiyorum
Aydın nebile emir esin...
hepinizi seviyorum :))