Birbirinden Ürkmüşlerin Ayrılığı

susmuşken bir kadının uğruna

uçurumun başında oturmuş bulutlara bakarken

gözlerini oymak için bu adam

kirpiklerini istiyor senden

güvercinler haberimi getirmedi mi

oysa içimizden geçip gidenler için

karanlığa bir ses versek belki bir yankı döner

asıl kuyuda olan biziz çünkü gökyüzü martaval

mahir olan dünden anlar bu hali

demedim mi acemi olan sadece masal

çünkü gecedir ve yanar avuçlarında saçları

eski yeni çıldırmış bütün hatıraların

sevdiğine aldanma ayrılığı görmeden

gidenin de gelenin de gönlünde kalmaz hatırı

nasılsa sonunda küfrün bini bin para

kurum kurum kurulursun amma

baş köşeye de hep başka bir cevahir oturur

başının belasıdır duvar dipleri

ölüm olsa olsa bir şeytan sofrası

yaşamak hep ondan sonrası

bilmediğin şey senin henüz aklına gelmeyen

o kokusunu çalanlar yok mu yarinin

aslında kağıttan bir uçurtmanın

demirden kuyruğuna takılanlardır onlar

senin rüzgarın istese de taşıyamaz

haydi bu caddeye de küfret şu denize de

parka kaydıraklara size bize

artık neresine denk gelirse ayrılığın

giden yada kalan kısmına

kurtaramadık bu seyrüseferden kimseyi

böyledir puşt zulasında sarhoş narası

uyanır uykusundan gün görmedik sözlerin en belalısı

uyanır taze yatağında çıngırak ve yılan

ağlayanın gölgesi düşer sevdiğinin yüzüne

sevdadandır gece gece ıslık çalışımız

yoksa şeytanın bizden haberi olmaz mı

en ücra köşelerine kadar damarlarımızın

hali hazırda dolaşır şarkıları

‘’ günaydınım nar çiçeğim sevgilim ‘’

bundan böyle ürkütme güvercinleri