Birde Ben Birde Sen

zamanın kendiliğinden durduğu vakitler oldu o gün.

iki çift gözün

bir bakışına,

tek bir kalbin

bir çarpışına saklı

iki ömür şeridiymişcesine...

bahçemizde kıştan kalan
kuru yaprakları topladık o gün.

ne kenarını bıraktık, ne bir köşesini...

bir ateş yakmasak da,

içine de atmasak da,

tüttü işte dumanı...

birdi can evi.

toprağa bastık biz o gün yeniden,

çıplaktı ayak,

çıplak...

şiir bu ya!

fesleğenler almışız bir de o gün kendiliğimizden.

üçer üçer ektik.

canında, suyunda

buram buram kokularında danslar ettik

eş, dost,

sevda...

birde ben

birde sen...

    ~ayça~
27 Nisan 2017