Bitiremediğim Şiir

Zamana yenilmiş saçlarım

Kır düşünce duygularıma

Baharlar sakladı kendini

Görülmüyor artık hayatın iz düşümü

Vefası bitmiş bağ bozumu bir an

Çığlık çığlığa şuan vedalaşmalarım.

Boran vurdu gülşenimize

Nazlı bir gonca güldü hayalde saklı kalan

Baldıran acısıyla kıvrılan düşlerim

Yağmurun kokusuyla sarıldı hayata.

Ruhumu esir tuttuğundan beri gece

Karanlık vurdu yaldızlı cümlelerime

Geceye rengini veren siyaha kırıldım

Dudaklarımda hasretin nağmeleri kor bir ateş

Gökyüzümde yalnızca y/hüzün saklı.

Ölüme susamış medcezirler, soluksuz bir zaman

Gölgeler boşluğunda upuzun kalmış bir anlamsızlık

Boş kalan çerçevede umudun izi saklı

Ölümsüzlüğü resmeder âmâ bir şair

Çocukça düşlerin rengarenk fırçasıyla

Zehirli ok misali saplandı usul usul yalnızlık

Yavaş yavaş beni öldüren kiralık katildir zaman

Kış güneşi misali varlığın, üşüyor hep yüreğim

Yarım kalan cümlem, bitiremediğim şiirsin.

21.08 2025 izmir