Bitişine Olsun Kum Saati

Yıkık dökük harabelerde
Bitiyor gün...
Bir göçebe gibi
Peşinden koşuyorum zamanın...
Kumsallara okuyorum
Yalnızlık mısralarını...
Dalgalara hüzün ninnileri
Mırıldanıyorum...
Dalgalar duruluyor
Ve uyuya kalıyorlar sonra
Ya ben
Ben Hangi rüyanın bekçisiyim
Hangi kâbustan geri döndü hayatım


Bu oyun bitmiyor...
Hangi duvara el atsam
Kahkahalar duyuyorum
Boşluklar kucaklıyor siluetleri...

Acı çığlıklarım yankılanıyor
Bomboş odalarda
Karanlıklardan süzülüyor varlığım
Tahta kapılar ardında
Demir halkalara asılıyor ruhum
Ellerim uzanmıyor saçlarıma
Dalgalar uyanın
Ellerim sobelemekten aciz
Kum saati bu fırtınadan habersiz
Sattı sonsuzluğu

'Oyun bitti' ...