Bitmedi Şiirin

Ne sen kalırdın bakışlarımda
Nede sevdan aklımın ucunda
Bir damla gözyaşı bile dökmezdi
Dimdik kalırdı bedenim ayakta
Seyrime sabit kalp atışlarım olurdu
Olgunlaşmamış zihnimde
Ham bir meyve gibi bakmazdım tadına
Yalvarmazdım bulutlara ağlamasınlar diye
Bu kadar bağlanmazdım güneşe ve maviye
Hasret kelimesi hiç yer almazdı hayatımda
Öyle ya hasret için ikinci bir şahıs gerek
Ben bir başıma haykırarak yokluğuna
Yalnızlıktan şikâyet ederek yaşardım
Bir bilsen her güne yeniden başlamak
Ve her gün batımına yine diye uyanmak
Ama umut etmek bir evvel sonrasına
Tıpkı başlayınca biter sandığım bu şiir gibi
Her anın sonrasına seni sonlandırabilmek