Bitmiştir
Ne haldedir benim memleketim?
Deveyi güden başı bitmiştir.
Şimdi makamlar çakalın, itin...
Namuslu denilen kişi bitmiştir.
Fakir batıyor, zengin çıkıyor,
Ülkenin çarkı böyle dönüyor,
Şu memur, esnaf... nasıl doyuyor?
Sofrada yenen aşı bitmiştir.
Şanlı milletim, mukaddes vatan...
Toprağın altı sayısız yatan,
Şimdi kahraman ülkeyi satan!
Kutsal toprağı, taşı bitmiştir.
Evinin rızkı döner kumarda,
Kimisi harcar rusa bulgara...
Barda, kahvede... kimi pavyonda,
Kadının evde eşi bitmiştir.
Yüzler rengarenk, bir garip saçı,
Kollar dövmeli, boynunda haçı,
Heryeri açık, sergide kıçı,
Yarim denecek dişi bitmiştir.
Alkol, eroin, sigara, esrar...
Sizi sorumsuz ana-babalar!
Çocuk elinde bunlar ne arar?
İçki içenin yaşı bitmiştir.
Sevda aşklar artık fuhuşta,
Bunu yapanlar bilmem kaç yaşta?
Ar, namus, edep... kalmadı işte!
Güzelin gözü, kaşı bitmiştir.
Para olmuştur kulun ilahı,
Sevap işlenmez, işler günahı,
Bugün kaç kere andın Allah'ı?
Kulların dinle işi bitmiştir.
Ey Emre! Evet, büyük milletiz,
Ne yazık! Gençlik, buna duyarsız,
Çağlar deviren tarihte biziz!
Artık geçmişin -mış'ı bitmiştir.
çok güzel bir şiir yürğine sağlık
emra aramıza yenikatılan toplumsal olaylara duyarlı genç bir şair arkadaşımız kutlarım şairi
vallahi de tebrikler.bu kısır döngü aşk şiirleri arasında farklı bir tat.keyifle ve kendimizden de utanarak okudum.