Bitti

Hani insan sevdiğinden güzel bir söz duyduğunda sevinir ya çocuklar gibi;
bende öyleyim güzel sözlerinde.
Hani insan sevdiğinden ters bir söz duyduğunda üzülür ya çocuklar gibi;
bende öyleyim terslediğinde.
Yine de insan bilir ya sevmeyi,
severken öğrenir ya mutlu olmayı ve acı çekmeyi.
Bende seninle öğrendim sevmeyi,mutlu olmayı ama
en çok da acı çekmeyi.
Bazen düşünüyorumda,
keşke hiç doğmasaydı güneş ilişkimize.
Hep karanlıkta kalsaydı da uyusaydı kalbimizde sessizce.
Çıkmasaydı da gerçekler gün yüzüne,
bozmasaydı yalan mutluluğumuzu.
Keşke anlaşılmasaydı
yürekten geldiğini sandığım o sözlerinin sahteliği.
Bitti şimdi gerçek sandığım tüm güzellikler
ve ağzından dökülen yalan sözler.