Biyografiye Hayranlık

Benim derdim büyük.
Şu dünyadan tamamen göçmek gibi,
Kızamadan, masumca gitmek gibi.
Şu koca denizde tek başına
Yalnız ve bilinmez olup kaybolmak gibi.
Varsa bir büyük,
Anlatırsın derdini.
Sarılırsın ona.
Yoksa,
Asarsın kendini militan duygularda.
Yaptım!
Astım kendimi militan duygularda.
Ve insanlara kaldı sözler.
Üzerime çok tahmin yürüttüler,
Bu adam şöyledir
Bu adam böyledir dediler.
Halbuki,
Dedikleri adam değildim ben.
Aydınlıkta kaybolmuş,
O ufak çukura düşünce
Canı acıyan o küçük çocuktum ben.
Kimsenin beni arayıp bulamadığı yerde,
Herkesi bekleyendim ben.
Kanatları olup da uçamamaktı,
Nehir olup da taşamamaktı sanki.
Düştüğün bir delikten çıkamamaktı belki.

Sonra tekrar doğdum
Bu sefer bir devrimci çocuktum ben,
O Latin ıslığında coşan,
O sesi duyduğunda heyecanlanan her an.
Bir de davam vardı,
Dünya halkları adına.
Hiç durmadan, pes etmeden,
Bu yolda canla ve başla yürüyen,
Bir devrimci çocuktum ben.

Şimdi söz yine insanlardaydı
Ve artık karalayacak sözleri kalmamıştı
Artık varlığımı görmek zorundalardı.
Bende ise büyük bir hayranlık kalmıştı.
Kendime ve benim gibilere...