Biz Aşka İnandık

Hayat akıp gidiyor ellerimden
Ve ben yakalayamıyorum hayatı hiçbir yerinden
Biz aşka inandığımız için inandıramadık kimseyi kendimize
Bu yüzden yaralandı yüreğimiz her yerinden
Ve hep gözyaşları düştü payımıza,
Bilmem ki neden

Yine de bir umut perçinlenmiş duruyor yüreğimde
Yine de sevebiliyorum,
Sevilmeye değer bir şey gördüğümde
Yine de mutluyum,
Sevebildiğim için, sevilmesem bile, inadına
Ve yine de umutlar taşıyorum yarına,
Bu günüm dünümden karanlık doğsa da

Gülebiliyorum güneşe karşı
Ve yıldızlara karşı ağlayabiliyorum
Dimdik yürüyorum fırtınalarda
Yere düşen belki sırtımdaki ceketim oluyor
Ama düşürmüyorum asla yüzümü yere,
Güldürmüyorum kendimi kimselere
Çünkü sevebiliyorum hala,
Yaşamıyorum boş yere