Biz Ne Zaman Büyüdük

Biz ne zaman büyüdük
ve biz ne zaman kaybetmeye başladık
Sadece masum bir çocuktuk hayatın gölgesinde
Çamurdan evler yapardık yağmur bitince

Betonlar üstünde oyuncak arabalar sürer
Her gördüğümüzü sever ve her alamadığımızda ağlardık
Çocuktuk sevda nedir özlem nedir bilmedik
Sadece şunu bilirdik beklemekten hiç haz etmezdik

Zaman ne çabuk geçti ben hayatın yirmisine geldim
Yirmisinde şair oldum ilerisinde belki de üstad olacağım
Ama büyüdükçe dertler de büyüdü ve ufacık gördüğüm bu hayat
Hayatımda bir kör düğümdü ..

Ben bir Gölcüklüydüm denizine aşina
Vapurlarına aşık olurcasına büyüdüm
Küçüktüm yedisinde koparıldım yirmisinde ağladım
Her şeyimi bir depreme yazdım

Ben o geceyi hiç unutmadım
Geride neler kaldı
Enkazlarda bir tarih vardı ki
Ömrüme kazındı ...


Şimdi o mutlu günleri arıyorum
Gözlerim uzaklarda gönlüm o vapurlarda
Bir sen kalmıştın bana bir sen o enkazlarda
Şimdi kaderimin tam ortasında bir çocuk ağlıyor hıçkıra hıçkıra..