Bize Ait Olan Hiçbir Şey Bize Benzemiyor

Uzaktaydı

Çok uzakta bir genç

Onun kanatlarındaydı aşk

Ve çırpındıkça dökülüyordu

Kıyısında gecenin

Kıyısında korkunun ve ölümün

Dünya ile hiçbir bağlantısı olmayan

Bak

İşte bir kız koşuyor saçları bakırdan

Kırılgan bir yürekle

Ovuyor ellerini

Ovuyor göğün kuşları altında

Aşka değen ellerini

Genç

Yontarak elindeki odunu düşünceli

Bir heykel gibi dineliyor köy meydanında

Bellibelirsiz bir dalgayla boğulmakta

Kim bilir hangi kızdır onu bulandıran

Kızın ise

Yalnız çiçeklerdir aklını çelen

Çünkü

Yoktur herhalde çiçekler ile meşgul olmayan bir kız

Kızdır çünkü o

Zarif şeylerin peşinde akıp gitmekte

Pencere nişlerinde dalgın bir kız ancak aşkı düşünür

Ve muhakkak geçer

Babayiğit bir tavırganlıkla

Dipdiri kaba saba gövdesini gösteren o genç

Her sabah

Pencereye doğru gülümseyerek

Ömer Altıntaş