Bizi Ben Yapanlar

Kimseler kalmadı arka bahçemde
Yalnızım bu solgun sokak arasında
Doğmamış umutlarım denize düşmüş sanki
Ya da ölü doğmuş beklentilerim
Yaşım ömrümün üçte birine gelmiş
Belki de geçiyor yarınla beraber
İşte sırtında kefeni ilerliyor gençliğim
Hızlı adımlarla orta yaşa direk dikiyor
Kendi nefesime soruyorum ne kaldı bana diye
Sigara kokan parmak aralarımdan sızan zehir
Dudaklarımda ıslanan beyaz bir kadeh
Kahretsin ki masamda eskimeyen bir resim
Ufku uzun bellediğim kelebek ömürlü dostlar
Ve neşesi bolca okul hatırları
Hepten bırakmadım kendimi ama
...
?Buraya kadar olanlar beni biz yapanlar'
?Asıl olan hayatımda tek olanlar...'
...
Köşedeki bakkalın eskimeyen yüzü geliyor aklıma
Gülümsüyorum
Üst kattaki dedemin Avrupa masalları kulağımda
Sürekli kapımı çalan birde ağabeyim var
Her gördüğünde iyi misin diye soruyor hala
Cevap hep aynı... İdare eder
Ara sıra babam arıyor
Aslan yüreklim rapor alıyor
Her zaman ki ses tonuyla soruyor
Nasıl gidiyor...
Cevap verirken iki kere düşünüp
Sadece iyi demek geliyor içimden
Kız kardeşimin telefonun uçundaki ilk sesi
Aşkım oluyor
Mutluluk sarıyor duvarları
Kendi kanım bana uzaktan sarılıyor
Telefonu kapatmadan önce kocaman öpüyorum diyor
Bende kardeşim bende...
En son assolistler çıkar ya
Annemin sesi her şeyi yeşile boyuyor
Oğlum diyor gerisi zaten önem azletmiyor
Herkesin bir derdi vardır benim gibi
Aslında herkes tanımadığı birisi gibi
Bu bizleri bir yapmaz
Ama hayatımızda tek olanlar
Bizi ben yapanlar oluyor