Bizim Çocuklarimiz(ölmesin Artik)

Geceler çocuklar tiner çekiyor
Gündüz sokakta araba yıkıyor
Gardaş bunlar nasıl canım yakıyor
Bizim çocuklarımız ezilmesin

Korkutmuş kalbini barut kokusu
Silemez gözündeki yaş yokunu
Okumak isterde yoktur okulu
Bizim çocuklarımız körelmesin

Bir kez olsun doyurmadın yetimi
Titrer ellerin vermezsin bitini
Kurban kestin kendin yedin etini
Bizim çocuklarımız aç kalmasın

Damı delik deşik yağmur sızıyor
Estikçe rüzgâr ocağı tozuyor
Gördükçe bunları yürek sızlıyor
Bizim çocuklarımız üşümesin

Ne fark eder ha kutupta ha çölde
Merhamet, duygu aynıdır her dilde
Feryatlar destan oldu ilden ile
Bizim çocuklarımızdır ölmesin

Hasrettir bir nefes aşka sevgiye
Layıktır onlar kocaman övgüye
Şehzadem bekçi görür mevzide
Bizim çocuklarımız üzülmesin