Bizim Şavşet'ta

Kulağın ey aç ki tuymadım dema,
Bişmamiş çadiyi doğrayıp yema;
Külekla kulpuni bağliyan pima,
Çançik derlar hâlâ bizim Şavşet'ta.

Umutla göz açıp şen şafağına,
Olanca kederi göm ufağına,
Dağılmış parçanın en ufağına,
Pinçik derlar hâlâ bizim Şavşet'ta.

Yırtılmış urbaya yapılır yama,
Üçkâğıt, pırıldak, girmali dama,
Dönek, güvenilmez, yamuk adama,
Kancık derlar hâlâ bizim Şavşet'ta.

Karamsar düşünce galduği anda,
Umutlar kesılmaz çıkmayan canda;
"Şimdilik" sözuni kısa tutanda,
Şincik derlar hâlâ bizim Şavşet'ta.

Bir türki çığırır gedar meşeya,
Adam gıpta edar böyle neşeya;
Yazmaya, tülbenta dizilan şeya,
Boncuk derlar hâlâ bizim Şavşet'ta.

Aklına galanda gezduği mera,
Bir bakın anlından tamliyan tera;
Gelinin çeyizi koyduği yera,
Zanduk derlar hâlâ bizim Şavşet'ta.

İnsanın uzaktan seslanmasına,
Na desak yüreğin hislanmasına?
Kâğıdın rengârenk süslanmasına,
Cıncık derlar hâlâ bizim Şavşet'ta.

Eriyip karişur tağda kar çaya,
Disiplin yok isa başla fırçaya;
Sabunda küçülmüş süsli parçaya,
Kırtik derlar hâlâ bizim Şavşet'ta

***

Değerli okuyucularım şiir Artvin şivesi ile yazılmıştır, bilgilerinize arz olunur.

Şavşet: Şavşat.
Zanduk: Sandık.
Külek: Tahtadan yapılmış bir tür saklama kabı.
Meşe: Ormanlık alana yöredeki verilen ad.
Çadi: Mısır ekmeği.
Tağ: Dağ