Boş Bir Kağıt

Çünkü ben kinle öfke nöbetlerimi hissedip anlatamadığım kokunda gizledim

Tam o anda yakalayamadığım hayaline sürüklendiğim sevgili

Kime ne diyebilirim? Kim dinlese güler geçer Belki de dinlemez dinler gibi geçer

Hangi günahın kıyısındayım biliyorum ama; Seninle buna bile razıyım

Islak dudaklarındaki duanla geliyorum

Eteğinin dibinde bir bebek gibi koklayıp, sevdiğini hisediyorum

İlle dokunmak mı gerek?

Sabah ilk uyanışında ilk aklına gelen

Hangi anında yokum uykunda bile varken?!

Sen yoksan kıyamet kopsun kimin umrunda sevgili?!

Şimdi söyle bana hangi sözüm hangi cümlem yalan?!

Hangisini hissetmedin,

Hepsi benden ibaretken?!  

Ben sensiz zarfın içindeki boş bir kağıdım

Al uzattım ellerimi

Seninim ne yazarsan yazzzz..