Boş Oda

Sarılmamış yaralarım var benim,
Çocukluktan gelen.
Sanırdım ki,
Dünya çok karanlık.
Güneş hiç doğmayacak,
Ay hiç batmayacak.
Halbuki,
Ben boş bir odaya haps olmuş
Seyreylerim kapalı pencereden dünyayı.
Umutsuz bir bekleyiş,
Gökyüzünün aydınlığa kavuşmasını.
Bilemiyeceğim,
Yaşım kaç, gözlerim ne renk,
Okşanmamış ki başım
Sevilmenin Yaşı kaç başı kaç.
Sırtımda kırbaç izleri,
Gözlerimde siyah perde,
Ayaklarımda pranga, ellerde kelepçe,
Karanlık Korkusu işlemiş kalbe.
Bu gün boş bir oda,
Yarın aydınlığa kavuşur mu Sanırsın
Sevgi ;yürekte var olmadıkça