Boş Ver

Aylar sonra ilk kez aldım elime kalemi,

Senin gidişinle bende bıraktım.

Kağıdı,kalemi,şiiri ve kendimi...

Bir boşluğa düşmüşüm,farkına varamadım.

Gidişin geldi aklıma,

Hüzün bastı içimi.

Ağlamayı artık bıraktım.

Herşey gibi,gözyaşlarım da terk etti beni,

Ne de çok kayıp vermişler,uzanmıyorlar artık yanaklarıma.

Suçlu hissediyorum kendimi.

Niye?

Bilmiyorum.

Yoksa suçum seni sevmek mi?

Aşık olmak suçmuydu peki,

Aşık olduğum için mi bu kadar acı çektim?

Hala da geçmedi acım,dinmedi sancım.

Ben suçlu değilim,

Sadece aşık olan biriyim.

Acı çeken ve karşısındakini arzulayan biri.

Kısacası her insan gibi.

Hırsız yada katil değilim ki ben,

Suçlu olayım.

Aşık biriyim sadece,deli gibi aşık biri...