Boşa Gitmesin İntiharım

düşlerim bir orman kadar ağır
kucaklar dolusu
hesapsızlık babında

korku nedir bilmeden özledim
mevsim sonu pişmanlığımızı
ölüm de sensizdi bir de
kırıntısına bile yüz vermedim
iki kelimesiz

merakımız aşktı
çağımız zamandan saklandı nedense
ve nehirlerin anlayışı neden böylesine kıt
saygınlığına rağmen hatta
bir damla gözyaşının

eskiye dönmeyi düşünmeyi özlemek gibi
saçlarının yok olduğunu görmek
çağla bakışlı şişman çirkin aksak
bunalmış korkak

duy ey insanoğlu duy
yaşam intihara bu kadar kayıtsız
tavana bakarak öleceğiz demek
şansımız yok
sarışın gecelerdeki sayrılığın tadı
budur ölmek ülkesinin başkenti
şansımız yok
tavana bakarak öleceğiz demek