Boşluk

Bir boşluktayım şu an
Nasıl, nereye ve niçin bakıyorum bilmiyorum
Ayaklarım yerden kesilmiş adeta
Sanki ummanlara , gökyüzüne doğru uçuyorum

Ufacık beyinimin içinde fırtınlar koparken
Çağlayanlar gönül denizime akarken
Yardım için ellerimi uzattığımda , ellerim boşa çıkıyorken
Bilmiyorum şu an ben nasıl ve niye yaşıyorum....

Gözlerimden akan yaşlar ,
Yüreğimdeki yangını söndürmeye çalışırken
Çile denen yumağa, tüm fırtatım sarılmışken
Bilmem ben nasıl ve neden yaşıyorum...