Boyabat'ı Anarım Hep

kaç yıl oldu bilmiyorum ayrıldım senden!
sokağının taşlarıyla andım hep seni,
sensizliğin acısı kapladı tüm benliğimi;
top tepesi,kertiliyle andım hep seni.

zincirli kuyu mahallesi,cavaloğlu deresi!
imrendirir güzel yüzün bütün herkezi,
erenlik parkında ki saat kulesi;
hayalinle yaşayarak anarım seni.

kale bağı özlemim yakar,yaralar hep derinden!
hergün bir yaprak düşer yüreğimin köşesinden,
sana hasret bitirdim,varolan gençliğimi;
orta çarşın,pazarınla anarım seni.

gecenin bir vakti,çık dolaş yalnız başına
hissedersin varırsın özgürlüğün tadına,
sensiz nasıl bittiğimin vardım farkına;
sabah ezanlarınla hep anarım seni.

kebabını özledim buram buram gözümde!
uzanamıyorum sana ,buz kesmiş ellerimle,
ne olur bir dakika,sen geç benim yerime;
sende yanacaksın inan ,boyabat özlemiyle.


dinle rüzgarları dinle,şimdi seher zamanı!
eylül ayında neş-e,BOYABAT panayırı,
özlemişim yoğurdunu,süzme ayranı;
her pilav yediğimde anarım seni.


avuçlarıma döktüğüm özlemlerimle!
gurbetten yaptığım gözlemlerimle,
işte seni sen yaptıran değerlerinle;
her nerede kalıyorsam,yaşarım seni.


duyguların şairi
Boyabat"lı.
www.duygularınsairi.com