Böyle Bilesin

--adnan karincanin anisina-

beklerim ne care gelmez sabahlar
gecenin gündüze dogdugu yerim
benimdir gülleri solgun ilk bahar
her demde hazanin oldugu yerim

cilenin ugragi her adresteyim
sürgüsü paslanmis dar kafesteyim
ne bir hatirada ne bir sesteyim
kaybolmus mazinin durdugu yerim

felekle aramda ne gecmedi ki
dadanip bagimdan ne bicmedi ki
yükünü sirtlayip ne göcmedi ki
gelenin eli bos döndügü yerim

ben kul degil miyim kahpe dünyada
tikanmis kulaklar aci feryada
rahmete tutulu koca deryada
kupkuru cöllerin tozdugu yerim

talihim böyleymis ne gelir elden
kurtulan nolurki böylesi selden
varsin bu misralar düsmesin dilden
isyanin isyana sustugu yerim

talanlar yasadim talana kalip
yarini bekledim sabira kanip
gel görki baykusun yurdundan sanip
bir kuru dal diye kondugu yerim

icim yanmasaydi böyle demezdim
bir cakil olsaydim göze gelmezdim
sirine varsaydi gamda yemezdim
ferhatin daglari yordugu yerim

aynaya bakinca gözümden düser
her cizgi yarami derinden deser
can evime serip habire döser
acinin asirlar doydugu yerim

ha bugün ha yarin dogar sanirdim
umutlari benden taraf sanirdim
ne varki yazgimda hepten yanildim
kaderin ahdini bozdugu yerim

iste böyle adnan can arkadasim
bilirsin tek sensin dostum sirdasim
sanma akmadi bir damla gözyasim
nehirlerce tasip doldugu yerim