Bozuk Şiir

Bir şiir mayaladım kendimce

Geç kalınca bozulmuştu

Tutmadı bu yüzden

Kaldım uyaksız dizesiz öylece

Şimdi kuru kuru tasvirlerle betimliyorum arta kalan yokluğunu

Kangren olmuş dörtlüklerden kesiyorum umutlari

Üzerini ısmarlama aşklarla kapatıyorum sızını

İçsel yangınımı körüklüyor

Dilsel suskunluklarım

Avuntusal büyütüyor gece hormonlu bekleyişleri ile

Bir bir atlıyorum düşlediğimiz hayalleri

Can çekişen bir paragrafa not düşüyorum

Öldürmeden gitmeyeceğini

Ve bir şiir kaybediyorum

Kimse görmüyor, kimsesizliğimi..