Bu Benim Tufanım
Tepemden alevler fışkırırken
Uyanan yanardağ misali,
Dibi delinmiş okyanus gibi
Kan kaybediyor yüreğim.
Türküler, ağıtlar yakıyor
Gözlerimde çakan şimşekler.
Yıldırımlar düşerken şiirin ortasına;
Sağanak gibi boşalıp,
Sel oluyor sözcükler.
Bu benim tufanımdır ki
Ne sığınacak limanım var
Ne de ölsem ağlayanım çıkar.
Güvenmediğim ondandır
Havaya,
Suya...
Ve ondandır ki
Kül olurum,
Kum olurum,
Karışırım toprağa.
Bilirim ki
Ne varsa, yerde var...
Kurumasın
Kıyamet koparken dikilecek fidanlar.
Sizi seviyorum Abidin Tatar,
Selam ve saygılarımla efendim.
Ve ondandır ki Kül olurum, Kum olurum, Karışırım toprağa.
Bilirim ki Ne varsa, yerde var... Kurumasın Kıyamet koparken dikilecek fidanlar.
Düşündürücü ve çok anlamlı bir şiirdi. Beğenerek okudum. İncilerle taçlanmış bu güzel şiirinizi kutluyorum efendim. Saygılar.
Kutlarım efendim! Başarılı imgeler duygularla yoğun mana kazanmış, emek yoğun çalışma, selamlarımla.....
Nutkum tutuldu şair, bilhassa final aldı götürdü beni. Kutluyorum. Nice paylaşımlara...
"Güvenmediğim ondandır Havaya, Suya...
Ve ondandır ki Kül olurum, Kum olurum, Karışırım toprağa.
Bilirim ki Ne varsa, yerde var... Kurumasın Kıyamet koparken dikilecek fidanlar."
Felsefesi, kurgusu ve söylemiyle şiirdi şairin duygulu yüreğinde damıtılıp yetkin kaleminden süzülen. Kutluyorum.