Bu gece yakarım tüm şiirleri-2-

Alevlerin Dansıyla…

1. AYNADAKİ DENİZ

Masmavi yalanlar sığmıyor artık çerçevelere,

Bir şair kalem tutan, kalem kıran

Dudaklarında son sigarasıyla

Seyrediyor alacaya çalan mehtabı.

Ateş böcekleri

Ruhunun kıvılcımlarıyla dans ediyor loş ışıklarda...

2. MARTILARIN FERYADI

Bu gece telaşlı kanatlar

Yorgun dalgalara çarpıyor.

Rüzgârın girdabında

Kayıp bir aşkın hışırtısı okşuyor saçlarını...

3. İTİRAF

Evet, o şair benim!

Ben ki;

Aynalarda buğu,

Şiirlerde Azrail,

Gecenin çatısında vurulmuş bir turna çığlığıyım...

4. MEKTUP KÜLLERİ

Belki ona bir yangın yazsam:

"Sevgili kül,

Sana son kez tutuştuğumu bildiririm..."

Hatırlıyorum da,

Çok eskiden veya

Belki de hiçbir zamanda

Bir güzeli sevmiştim…

Ve o beni sevmemişti!

5. YALNIZLIĞIN KRONİKLERİ

Kaç mevsimdir

Bu soğuk odada

Duvarda Tabloyu tutan

Zamanın paslı çivisiyim?

Binlerce asır geçti dedim ya,

Yalan!

Daha dün alevlendi ve usul usul söndü

O sonsuz ızdırabın yangını...

6. İHTİMALLER DENİZİ

Belki o şimdi,

Bir başka mehtapta,

Beni değil,

Gerektiği kadarını düşünüyordur...

O kadın,

O güzel,

Sevilmez miydi?

Elbet!

Hem de yüreğimden vurulana kadar...

7. YAKMA PROSEDÜRÜ

Bu gece;

Ya bir destan yakacağım alevlerde,

Ya da kütüphaneleri cayır cayır...

Yunuslar mı?

Onlar zaten hiç ses vermez

Boğulan silüetlere!

8. SON SORU

Söyle ey yüreğim:

Yelken mi, ağıt mı, yoksa intihar mı?

Ne farkeder?

Okuyacak kimse yoksa

Bu son mektubu...

9. SON ŞARKI

Bu gece

Gözlerim yine arıyor onu.

Hançerlenen yaralarıma,

Tuz basıyorum!

Çünkü biliyorum:

En güzel şiirler,

Yanarken yazılır...

10. KÜL LEKESİ

...Ve bu gece

Tüm şiirleri değil,

Şiirin kendisini

Yakıyorum...