Bu Göktür Doğuran Seni
Avuç avuç rüzgarlar silkeler kuzeyin uç sınırına doğru,
Çehrende debelenip duran postmodern fırça darbelerini.
Kirpik uçlarını yakar güneşe inat kendinden geçmiş yıldızlar,
Mavinin esareti altında bir yudum yağmur için yalvarırken.
Bulut bulut dudağının arasından sızar paspas altı düşler,
Geçmişi olmayan,bugünü unutan,yarınlara dair.
Bilirim;gökkuşağının en ince tülünden düşmemek için,
Mehtabın çamurlu yarısına yeminlerin var senin.
Sunu;
/
Unutma;
Sen;
Hükmü çoktan verilip insanı dar ağacına uçurtma ile gönderen,
Bu kan ter içinde kalmış delikli göğün solgun,yitik kadınısın,
Unutma;
Bu göktür seni sen eden ve kıvranarak doğuran seni.
Hadi şimdi kanat çırp kendi aynana doğru,
Git;
Ben daha fazla sen olmadan önce.
usta kalemden güzel bir şiir daha okumak yormadı şair ama içerik acayip yordu yaaaaaa
içten tebriklerimle👍👍
Metin, anlatımlarında ki derinlik enfes takibindeyim kaleminin çok beğeni ile... Yine çok güzeldi ..Tebrik ederim şairim...
Beyitlerle bezenmiş,insanın içini kışkırtıcı bir şiir.Şiir biraz uzaklardan dolanmış ama yüreğinde özgürlük olduğu besbelli.Onun için şairleri biraz daha kışkırtmalı diyorum.Göndüzler geceye dönüşmeden şairler yola çıkmalı.Karanlık olduğu zamn şairin işi biter.Güzel yüreğinize sevgilerimi gönderiyorum.Sevgiler.😙😙😙😙😙😙😙😙
sunu ; mısralar boyun eğmeliydi kadına.. ve ağlamalıydı adam, mavinin akıntılarında boğulmamalıydı zira söz vermişti aşka..
metin.. 'sunu' portfeyinde nakışa devam anlaşılan.. ince ince, nazenin bir tende..
tebrik ve teşekkürler şair..🙂
harika bir final....özlemişiz metin şiir okumayı sayfanda👍👍👍👍👍