Bu Gün On Dokuz Ocak

Bu sabah ezanla kalktım.
Üzerimde geçmiş akşamların,
Yığın dolusu ezginliği ile,
Yine seni düşündüm bir zaman.
Bu sabah Giresun ağlıyordu,
On dokuz ocak sabahı benimle,
Kalbimde bir yol uzuyordu,
Gittiğin yere kadar seninle.
Görmedin beni göremezdin de,
Mutlu görünüyordun çünkü,
Bense dilimde o kahrolası,
"Mademki gidiyorsun" Şarkısıyla sahilde,
Gidişini gözyaşlarımla seyrediyor,
Seninle bir tarafımın gittiğini biliyordum.
İçin için ağlarken, senin hayalinden kurtulamıyor,
Alabildiğine kalbimi sardıkça sarıyordun.
Bu gün On dokuz ocak günü Giresun,
Sensiz kalıyor köhne bir meyhane gibi,
İçinde bense ayyaş bir ser hoş,
Yasamak olabildiğine manasız veboş,
Ser hoşluğum ta kaleye kadar,
Oradan sinemaya doğru,
Ne yaptığını bilmeyen bir kafada
Sürüyor sürüyordu durmadan
Bu gün On dokuz ocak Giresun da
Taşlar topraklar birer birer,
Denizle martıyla top yekun,
Benimle ağlıyor burada.
Evet On dokuz ocak kahrolası,
Tutkularımın alışkanlıklarımın,
Umudumun hepsinin, son dediği
Durak, son durak noktası
Bu gün ocak on dokuz.
Şiirlerimin dile geldiği,
Bütün özlemlerimin yazı olduğu,
Yazıları zehir olduğu On dokuz ocak.
19-ocak-1960
***** Faruk Soydemir