Bu Hikaye

sonu gelmeyecek bir hikaye bu
bir nefes kadar uzun!
sonsuzluk kadar kısa!

bir leyla hikayesidir yazılan
adının her harfine tapılacak bir kadın!
dökülür hecelerimden gecelerime ...

yaradır yürekte
toza toprağa bulanmış saçların savrulamaması
oysaki o saçlar hep papatya kokulu
dudak izlerim gizlidir her bir telinde

kaderimden şikâyet eder
kederime sığınırdım can yoldaşım diye
parmaksız çocuğun darbukası kalp sesim olur
siyah beyaz resimlerle avunurdum...


Hızır'la huzuru yarıştırır
sonra da gülerdim sarsak hallerime
adını sayıklar
teşekkür ederdim aşkın hallerine


bazen acıların koynundan sıyrılıp
yatağımın sol yanında bulurdum bütün alemi
içim titreyerek seyrederdim
başı göğsümde uykuya dalan meleği!


sonsuz bu hikaye...

bazen düşlerimize yıldırımlar düşer
azap dolu sözcükler kalbimizden vurur
emsalsiz ateşler içimizi yakardı


kırık kanatlarımızla uçmaya çalışır
bir akasya ağacının gölgesine sığınırdık
boğulmamak için aşkın çamur deryasında...

hüzünlerimiz yoldaş, üzüntülerimiz sırdaş
kardeşti acılarımız

ne zaman çocukluğumuza dönsek
kökünden kursun isterdik bütün sarmaşıklar

pervazsız pencerelerden nefret eder
tek tek sayılan lokmalarımız
boğazımıza dizilirdi yeniden...


kuş tüyü yataklarda uyusak da
baş düşmanımızdı uykular

bir kaşık tutamaç çorbası şifamız olur
bir sütlü kahve mevzusuyla sınırsız keyiflenir
hiç bozulmasın isterdik o anın büyüsü



ezilen parmaklarımız
alçıya alınmış acılarımız
bir kız çocuğunun çığlıklarında kaybolur
korkularımıza dualarımızla eşlik eder
sağlık sıhhat dilerdik Rabbimizden...


sonsuz bu hikaye...
yemeğe soğan koymaktan
karanfilli çay demlemekten vazgeçeriz
ama bu hikayeyi yaşamaktan
yazmaktan asla vazgeçemeyiz ustam!...