Bu İçi Geçmiş Aşkı Uyandıralım

dönüp dolaşıp
sana varmak_bitiş yerinden
ve aynı kaderin yollarında
defalarca pekişmek
yorgun baharın aynı izini sürüp
kader deyip yürümek

ayrılıkla vedalaşıp
içimdeki dinginleşen
fırtınanın,selin ardından
yeniden güneşi görmek
uğrunda harcanan yılları
ilk telaş,ilk heyecanları
yeniden sende denemek
fütursuzca

tuvaldeki boşluğu
şiirdeki eksikliği
yüreğimdeki ezikliği
yitik bir kandil gibi cılız
ruhumun
en incinmiş köşesine sindirip
iki namlu ucunda beklemek
bir yanım eksik,bir yanıp garip
kadere boğun eğmek

annemin
saçları kadar sonbaharım
ıslak yüzünde
unutuldu dualarım
ipe asılmış
rüzgarıyla hayatın
dalgalanmakta duygularım

kör delikli iğne
ruhuma işlerken o acıklı eşsiz danteli
yama üstüne yama
güya
bütünleşmek,hayatla

haydi!
ak içimin dehlizlerinden
gönlünün vadilerine uzanayım
işaret parmağım
bozsun tüm suskunlukları
yüzünden sıyırayım
endişeli maskeyi
zamanın hışırtısıyla
bu içi geçmiş aşkı uyandıralım