Bu Kadar İşte Daha Ne Diyeyim

Çıkmazların en çıkmazındayım.
Kalemim elimde ama yazan ben değilim.
Nasıl oldu bilmiyorum, kendimi kaybettim.
Ruhum bedende değil artık.
Üstelik, kağıdım eşlik etmiyor bana.
Kalemim bile kafa tutar oldu duygularıma.
Artık yazmak istediğimde yazamıyorum ama güzel siliyorum.
Noktalarım yer değiştirdi.
Virgül ve ünlemleri hiç sormayın.
! Üç nokta'm vardı benim sahi o nereye gitti.

- Herşey karıştı birbirine.
Ben ''seni'' yazmak istiyorum.
Sen'li günleri yazmak istiyorum.
Zamanımıydı gitmenin ? ...

Artık evde terliksiz geziyorum.
Çorabımı ters çıkarıyorum.
Saçlarımı başka tarıyorum.
Bunları neden anlattığımı da bilmiyorum...

Çok merak ettiyse '' Neden böyle olduğumu ''.
Söyleyeyim.
- '' Herşey senden sonra oldu ''
- '' Sen gidince oldu ''
- '' Gözlerin, gözlerimden istifa edince oldu...''

Bu kadar işte daha ne diyeyim...