Bu Kalp İşkenceli Sensiz Bu Bedende

İnce ince dokuyorum seni yüreğime,
Al yanaklı köylü güzelinin kilimi gibi...
Özenle, aşkla, sevgiyle.
Her ayrıntını ezberleyerek,
Her ilmekte seni yaşayarak.


Neden bilmiyorum ama, özlüyorum seni delicesine.
Varlığın beni ne kadar mutlu ediyorsa, yokluğun o kadar bitiyor.
Sen yokken hissedemiyorum kalbimde bıraktığın yaradan başka bir şeyi,
O yetiyor benim her nefeste uçuruma biraz daha yaklaşmama.


Meğer en büyük dert sensizlikmiş,
En büyük yalan,sensiz yaşayabilirim dememmiş,
Gönül eğlencesi değilmiş benimkisi
Tutkuymuş...
Her aşkta olan sevdayı, savda yapan tutku...
Ne Aslı ne Leyla ne Julyet benim kadar gerçekti.
Bunu fark ettiremediğim için kızıyorum kendime,cezalandırıyorum.
Ama faydasız.
Hiçbir ceza hafifletmiyor sevdamı.