Bu Nasıl Bir Yalnızlık
Sessiz sessiz bakarım çevreme
Bir hüzün dolar içerime
Bir yalnızlık yayılmış her yere
Gökyüzü bulutlarla kaplı
Yakında ağlayacak gibi, sisli bir bakışla
Ne zaman ağlayacak bilinmez?...
Karşıdaki dağlar karlarla kaplı
Bir pamuk yığınını andırıyor karlar
Rüzgar estikçe soğukluk yayılıyor
Üşütüyor titretiyor,yaman esiyor rüzgar
Eli ayağı donduruyor,
Kirpikleri ıslatıyor gözleri yaşartıyor.
Yalnızlıkla kaplanmış her yer
Caddeler yalnız, sokaklar yalnız
Dağlar yalnız, tepeler yalnız, insanlar yalnız
Bir yalnızlık şarkısı söylüyor, her yer
Eldeki kalem titriyor,sözcükler kaçıkmış
Kalem düşüyor, sözcükler gelmek bilmiyor!
Bu nasıl bir yaşayış akıl yetmiyor
Her tarafta var bir yalnızlık
Kediler yayılmış sokak aralarına
Hızlı yürüyüşlerle koşuyor, avını avlayacak gibi
Arada bir dönüp bakıyor
Yalnızlığı bir nebze gönderir gibi güzel bir bakışla!