Bu Nasıl Felaket?

Duygularının enkazı altında kalınca yüreğim,
Başlıyor benim felaketim.
Hiç durmadan akıyor da gözlerim,
Bu selde boğulmuyor biçare bedenim.

Dokununca sözlerin sözlerime,
Bir kıvılcımdan büyüyorsun delice.
Her daim yangınımsın işte
Çare bulunur mu böyle felakete ?

Sensizlikte dahi fırtınamsın,
Beni sana karıştırıp diniverirsin ansızın.
Kör düğüm olurum da açılır mıyım sanırsın?
Yokluğunda dahi beni yoransın?

Ne dolu ne yağmur ne deprem,
Korkar mıyım felaketinden?
Ölüm vız gelir senin ellerinden.
Yeter ki gel döndür beni bu ölümden?