Bu Ne Biçim Toprak Böyle

Bu ne biçim toprak böyle bacım
Uykuların
Sabah bozunda horozların net sesine endeksli
Olanca yorgunluk yurt edinmiş sırtında
Belin bükük
Gözlerin patikalarda çakıl taşlarına sokulu...

Yaşanası günlerden habersiz gençliğin
Saçların
Tel-tel ter ıslağı yanaklarına yapışmış
Kara dikenlerde yırtılmış eşarbın...

Bu ne biçim toprak böyle bacım
Çisil-çisil terler yağar alnından
Selvi boylarında eririr güzelliğin bir-bir...
Çoktan yitirmiştir avuçların sıcaklığını
Ellerin
Sert bir zemin,kuru bir dal olmuştur...

Ağıtlardır
Ve ayrılık türküleridir söylediğin
"Şu karşıki yayla göç katar-katar"
Çalışır çabalarsın da
Hâlâ evindeki yavruların aç yatar...

-30 Mayıs 2011-